در انتهای هر سفر
در آیینه
دار و ندار خویش را مرور می کنم
این خاک تیره این زمین
پاپوش پای خسته ام
این سقف کوتاه آسمان
سرپوش چشم بسته ام
اما خدای دل
در آخرین سفر
در آیینه به جز دو بیکرانه کران
به جز زمین و آسمان
چیزی نمانده است
گم گشته ام ‚ کجا
ندیده ای مرا ؟
حسین پناهی
سلام عالی و بی نظیر بود موفق باشی
سلام عزیز
از اینکه با قدمهاتون کلبه ی مرا نور باران کردین ممنون. واز اینکه لینکم کردین تشکر می کنم.
منم عاشق شعر و شاعری هستم ولی نمی دونم شعرام خوبن یا نه. حتما اونهارو خوندین توی وبلاگم.
به هر حال من یکی فدار هر چی شاعر و عاشق شعر هستم.
بازم تشریف بیارین ممنون .
در ضمن لینکتون می کنم.
چقدر خوب میشد اگه همراهه شعرهایی که مینویسی یه توضیحه مختصر درباره سبک شعرا میدادی
سلام
خدا رحمتش کنه
این متنو خیلی زیبا سروده.صداش وقتی این متنو میخونه خیلی ارام بخشه.
شادی روحش صلوات بفرستید.
ممنون از شعر خوبی که گذاشتین
خیلی ممنونم دمتون گرم خیلی دنبال این شعرها بودم
www.deleman1.mahtarin.com
سلام تشکر میکنم خیلی عالی هستن واقعا ممنون