جخ امروز از مادر نزاده‌ام...

جخ امروز

از مادر نزاده‌ام
	نه

عمر ِ جهان بر من گذشته است.

نزدیک‌ترین خاطره‌ام خاطره‌ی قرن‌هاست.

بارها به خون ِمان کشیدند

به یاد آر،

و تنها دست‌آورد ِ کشتار

نان‌پاره‌ی بی‌قاتق ِ سفره‌ی بی‌برکت ِ ما بود.

اعراب فریب‌ام دادند

بُرج ِ موریانه را به دستان ِ پُرپینه‌ی خویش بر ایشان در گشودم،

مرا و همه‌گان را بر نطع ِ سیاه نشاندند و

گردن زدند.

نماز گزاردم و قتل ِ عام شدم
	که رافضی‌ام دانستند.

نماز گزاردم و قتل ِ عام شدم
	که قِرمَطی‌ام دانستند.

آن‌گاه قرار نهادند که ما و برادران ِمان یک‌دیگررابکشیم و

                                                        این

                                            کوتاه‌ترین طریق ِ وصول ِ به بهشت بود!

به یاد آر

که تنها دست‌آورد ِ کشتار

جُل‌پاره‌ی بی‌قدر ِ عورت ِ ما بود.

خوش‌بینی‌ برادرت تُرکان را آواز داد

تو را و مرا گردن زدند.

سفاهت ِ من چنگیزیان را آواز داد

تو را و همه‌گان را گردن زدند.

یوغ ِ ورزاو بر گردن ِمان نهادند.

گاوآهن بر ما بستند

بر گُرده‌مان نشستند

و گورستانی چندان بی‌مرز شیار کردند

که بازمانده‌گان را
	هنوز از چشم
		خونابه روان است.

کوچ ِ غریب را به یاد آر

از غُربتی به غُربت ِ دیگر،

تا جُست‌وجوی ایمان
	تنها فضیلت ِ ما باشد.

به یاد آر:

تاریخ ِ ما بی‌قراری بود

نه باوری

نه وطنی.

نه،

جخ امروز
	از مادر
		نزاده‌ام...

احمد شاملو