شـــــــاعران ســــــپید

این وبلاگ به منظور آشنایی بیشتر افراد با شعر معاصر ایران ایجاد شده ... امید وارم مورد استفاده دوستان و کاربران عزیز قرار گرفته باشد

شـــــــاعران ســــــپید

این وبلاگ به منظور آشنایی بیشتر افراد با شعر معاصر ایران ایجاد شده ... امید وارم مورد استفاده دوستان و کاربران عزیز قرار گرفته باشد

پایتخت عطش

آفتاب آتش بی دریغ است 


                    و رویای آبشاران 


                                در مرز هر نگاه

                                       بر در گاه هر ثقبه
 

                سایه ها 


                     روسبیان آرامشند. 

  

پیجوی آن سایه بزرگم  

 

            من که عطش خشک دشت را باطل می کند 

 
چه پگاه و چه پسین، 


                     اینجا نیمروز
 

مظهرهست است: 


                آتش سوزنده را رنگی و اعتباری نیست 
 

                        دروازه امکان بر باران بسته است
 

شن از حرمت رود و بستر شنپوش خشک رود 

  

                                   از وحشت هرگز سخن می گوید 


بوته گز به عبث سایه ئی در خلوت خویش می جوید  


              ای شب تشنه!  

 

                              خدا کجاست؟ 


 تو 


          روزی دگر گونه ای 

 
                            به رنگ دگر 


    که با تو
 

           در آفرینش تو
 

    بیدادی رفته است:  


                   تو زنگی زمانی  



                    کنار تو را ترک گفته ام  


       و زیر آسمان نگونسار که از جنبش هر پرنده تهی است و  


      هلالی کدر چونان مرده ماهی سیمگونه 

 
                          فلسی بر سطح موجش می گذرد 

 
         به باز جست تو برخواستم 
 

                              تا در پایتخت عطش 
 

                                           در جلوه ئی دیگر 

 
                                                                   بازت یابم  


                              ای آب روشن! 
 

         ترا با معیار عطش می سنجم 
 
                                        در این سرا بچه 

 
         آیا


             زورق تشنگی است 

 
                 آنچه مرا به سوی شما می راند. 
 

      یا خود  


              زمزمه شماست 

  
                   ومن نه به خود می روم 
 

                                          که زمزمه شما 
 

        به جانب خویشم می خواند؟ 
 

    نخل من ای واحه من! 

 
                   در پناه شما چشمه سار خنکی هست  


        که خاطره اش عریانم می کند... 

 

 

 

احمد شاملو 

نظرات 1 + ارسال نظر
مازیار دوشنبه 5 بهمن 1388 ساعت 20:19 http://maziarworld.wordpress.com

با سلام
من چندی از شعرهای آقای شاملو را به آلمانی برگردانده ام, اگر مایل بودید,

http://maziarworld.wordpress.com/

البته هر چند یک وقت آنانرا در سایت می گذارم
شاد باشید

برای نمایش آواتار خود در این وبلاگ در سایت Gravatar.com ثبت نام کنید. (راهنما)
ایمیل شما بعد از ثبت نمایش داده نخواهد شد